Roszczenia z umowy kredytu złotówkowego denominowanego we franku szwajcarskim Cz. 2

1
kasa3

Roszczenia z umowy kredytu złotówkowego denominowanego we franku szwajcarskim Cz. 2

Przejdź do części pierwszej artykułu KLIK

Po drugie: Trybunał podkreślił, że warunek określający głów­ny przedmiot umowy jest wyłączony z oceny nieuczciwego charakteru tylko wtedy, gdy został on sformułowany w spo­sób jednoznaczny i zrozumiały. Wymóg ten nie dotyczy tylko jednoznaczności i zrozumiałości pod względem formalnym i czysto gramatycznym, ale oznacza, że umowa kredytu mu­si w sposób przejrzysty przedstawiać specyfikę mechanizmu przeliczania waluty obcej i powody jego zastosowania.


W efekcie do Kuria należy ustalenie, czy właściwie poinfor­mowany oraz dostatecznie uważny przeciętny konsument może, na podstawie form zachęty stosowanych przez kredy­todawcę w procesie negocjacji umowy i dostarczonych na tym etapie informacji, nie tylko dowiedzieć się o istnieniu różnicy między kursem sprzedaży a kursem kupna waluty ob­cej, ale również oszacować skutki zastosowania kursu sprze­daży przy obliczaniu rat kredytu, a w rezultacie także całkowity koszt zaciągniętego przez siebie kredytu.

Wreszcie Trybunał stwierdził, że w sytuacji gdy wykreślenie nieuczci­wego warunku prowadziłoby (jak w przedmiotowej sprawie) do nie­możności wykonania umowy, dyrektywa nie stoi na przeszko­dzie, by sąd krajowy zastąpił ów warunek przepisem prawa krajowego o charakterze dyspozytywnym. Takie podejście po­zwala na osiągnięcie celu dyrektywy, którym jest między inny­mi ustanowienie równowagi między stronami i zachowanie – tak dalece, jak to możliwe – ważności umowy jako takiej. W przeciwnym wypadku sąd byłby w rezultacie zobowiązany stwierdzić nieważność umowy, co skutkowałoby postawieniem pozostałej do spłaty kwoty kredytu w stan natychmiastowej wy­magalności, a to z kolei mogłoby przekraczać finansowe moż­liwości kredytobiorcy i z tego względu penalizować raczej jego aniżeli kredytodawcę, którego takie konsekwencje nie odstra­szyłyby od wprowadzania tego rodzaju warunków do propo­nowanych przez siebie umów.

Wyrok TS pokazuje pewną drogę do podważenia skuteczno­ści umów kredytowych denominowanych w walutach obcych i daje nadzieję zwłaszcza tysiącom posiadaczy walutowych kredytów hipotecznych. Należy jednak pamiętać, że – w kon­tekście prezentowanego orzeczenia – kluczowa jest jasność i zrozumiałość sformułowań odnośnych postanowień konkret­nych umów kredytowych, która każdorazowo będzie podlega­ła ocenie sądów krajowych rozpatrujących podobne sprawy.

A CO SIĘ DZIEJE W POLSCE? POMIMO OBOWIĄZYWANIA REKOMENDACJI W i S (KNF)

Dnia 26 września 2014 r. Kancelaria PZ Capital dla swoich Mandantów i osób zainteresowanych problemem społecz­nym zorganizowała drugą konferencję na temat: Roszczenia z umowy kredytu we franku szwajcarskim Pan Stanisław Adamczyk (Fundacja Jesteśmy Zmianą), wy­głosił referat na temat analizy ekonomicznej kredytów indek­sowanych do CHF w kontekście społecznej odpowiedzialności sektora bankowego. Prelegent wskazywał, że to nie jest winą kredytobiorców, iż zostali wciągnięci w machinę bankową.


Omawiane były podstawy powództw przeciwko bankom i dotychczasowe sukcesy. W Polsce toczy się obecnie kil­kadziesiąt postępowań z powództwa indywidualnego i gru­powego obejmujących roszczenia prawie 4000 osób. Problem dotyczy łącznie (wg danych KNF) 700 000 osób poszkodowanych. Kancelaria PZ Capital prowadzi ok. 100 procesów.

Przejdź do części pierwszej artykułu KLIK

1 thought on “Roszczenia z umowy kredytu złotówkowego denominowanego we franku szwajcarskim Cz. 2

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *